Przewodnik po Wrocławiu

Naprzeciwko Biblioteki Uniwersyteckiej znajduje się smukły gotycki budynek, w którym obecnie siostry salezjanki prowadzą przedszkole. Został on wybudowany w 2 połowie XIV w. z inicjatywy opata augustianów Jana III z Pragi. Poświęcona mu płyta nagrobna jest wmurowana po prawej stronie południowej fasady kościoła. W wyniku sekularyzacji w 1810 r. budynek utracił swe funkcje sakralne i został zamieniony na szpital. Wezwanie św. Anny w 1852 r. przeniesiono na sąsiedni kościół św. Jakuba, wybudowany pod koniec XVII w. według projektu Zygmunta Lindera dla klasztoru augustianek. W latach 1919-1921 kościół służył wrocławskiej Polonii. W 1970 r. kościół przekazano Polskiemu Autokefalicznemu Kościołowi Prawosławnemu. Od tej pory patronami cerkwi są święci Cyryl i Metody. Święci Cyryl i Metody żyli w IX w. w Salonikach. Jako duchowni Kościoła Bizantyjskiego prowadzili misje chrystianizacyjne wśród Słowian. Nauczając w języku staro cerkiewnosłowiańskim stworzyli alfabet oddający występujące w tym języku dźwięki, nazwany później głagolicą.Zgodnie z ideą, którą nieśli patronowie świątyni, nauczając Słowian w ich języku narodowym, obecnie nabożeństwa odbywają się tutaj w języku polskim. Dziewiętnastowieczny ikonostas został tu przywieziony w 1973 r. ze zniszczonej cerkwi greckokatolickiej w Strwiążu (dziś dzielnica Ustrzyk Dolnych). Zdewastowany i pozbawiony ikon, wymagał natychmiastowej renowacji. Ikony główne przedstawiające Chrystusa i Bogurodzicę pochodzą z Warszawy, pozostałe wykonał Dymitr Pargaczewski. Uwagę przyciąga kamienny prestoł, w którym znajdują się relikwie św. Tarasjusza, patriarchy Konstantynopola z VIII w. Freski wykonał Adam Stalony-Dobrzański z ASP w Krakowie i Sergiusz Tretinnkow z Mińska na Białorusi. Pod koniec lat 70-tych w podziemiach cerkwi odkryto zalaną wodą kryptę. Znajdują się tam pochówki augustianek oraz mieszkańców Wrocławia, którzy schronili się tu w czasie działań wojennych w 1945 r. i zginęli zasypani gruzem. Po odnowieniu krypty urządzono w niej kaplicę poświęconą świętym wileńskim męczennikom, Janowi, Antoniemu i Eustachemu. Znajdują się tu fragmenty ich relikwii, podarowane w 2003 r. przez Metropolitę Wilna i całej Litwy, Chryzostoma. Do cerkwi od strony północnej przylega osiemnastowieczny budynek, w którym obecnie mieści się Ewangelicka Wyższa Szkoła Teologii. Pierwotnie był to klasztor sióstr augustianek.