Przewodnik po Wrocławiu
Kościół ewangelicko-augsburski Opatrzności Bożej
Powstał w 1750 r. według projektu Friedricha Arnolda jako kościół kalwiński. Budowano go dwa razy. Pierwsza budowla została zniszczona niedługo po jej wzniesieniu w wyniku wybuchu Baszty Prochowej, znajdującej się przy ul. Pawła Włodkowica, który miał miejsce 21 czerwca 1749 r. Świątynia jest barokową budowlą wzniesioną na planie owalu.
Wnętrze świątyni, wyposażone w dwa poziomy stylowych empor, utrzymane jest w kremowej tonacji i ozdobione bogatym złoconym ornamentem. Wyeksponowana na wprost wejścia ambona o kształcie kielicha symbolizuje szczególną wagę Słowa Bożego dla protestantów. Dziwiętnastowieczna chrzcielnica trafiła tu z nieistniejącego już dziś kościoła Salwatora w Wałbrzychu. Uwagę zwraca osiemnastowieczny prospekt organowy zdobiony bogatą ornamentyką.